domingo, 20 de enero de 2008

EL BALNEARIO DE LAS HADAS

Foto realizada por A.Cris
Las hadas existen, pero es muy difícil verlas. Si ellas quieren que las veas, encienden la luz y entonces... sus alas transparentes destellan todos los colores del arcoiris.
Un día, Iago y Diego, vieron un hada. Apareció de forma inesperada, era un hada preciosa, un hada blanca, eso quería decir que Iago y Diego estaban de buena suerte. Tenían delante una buena estrella. Iago zarandeó con el brazo a su hermano como queriendo decirle algo, Diego que comprendía perfectamente lo que su hermano quería decir, preguntó al hada
-¿qué te pasa en la alas? ¡las tienes un poco estropeadas!
- Pues sí, yo vuelo mucho entre los árboles y se me estropean muchas veces. Por eso vengo aquí al balneario- dijo el hada.
-Aquí no hay ningún balneario- respondió Diego
El hada soltó unas cuantas risas y dijo -¿Es que aquí no hay camelias blancas?
-Hiiiii!- dijo Iago queriendo decir sí. Le costaba decir bien las palabras.
-Mi abuela tiene muchas- dijo Diego
-Pues en las camelias está el balneario- respondió el hada.
-¿Nunca habéis visto el balneario de las hadas?
-Mo- dijo Iago queriendo decir no
-Bien, os lo explicaré. Entre las camelias blancas quedan trocitos de nube que se convierten en gotas de agua. Esas gotas de agua son lagos de agua templada cuando les da un rayo de sol. Allí nos metemos las hadas, nadamos y nos dejamos curar en sus aguas. Cuando salimos nuestras alas ya están totalmente recuperadas. Luego nos dormimos justo en medio de una camelia blanca y recuperamos el color. Por eso las hadas blancas venimos a este balneario siempre.-
Iago y Diego salieron corriendo.
-¡Abuela Cris!, ¡abuela Cris!... ¡Hay un hada blanca en las camelias!, ¡es verdad! tienes que venir a verla-
La abuela sin inmutarse dijo -ah, sí, ya sé, suelen venir al balneario.-
-Abuela, ¿por qué nunca nos contaste que venían aquí las hadas?-
-Esas cosas no se cuentan, esas cosas hay que mirarlas.-

Dedicado a nuestra amiga y buena estrella Fada Branca.


As fadas existen, pero é moi difícil velas. Se elas queren que as vexas, acenden a luz e entón... as súas ás transparentes destellan todas as cores do arcoiris.
Un día, Iago e Diego, viron unha fada. Apareceu de forma inesperada, era unha fada preciosa, unha fada branca, iso quería dicir que Iago e Diego estaban de boa sorte. Tiñan diante unha boa estrela. Iago zarandeó co brazo ao seu irmán como querendo dicirlle algo, Diego que comprendía perfectamente o que o seu irmán quería dicir, preguntou á fada
-que che pasa na ás? ¡telas un pouco estragadas!
-Pois si, eu voo moito entre as árbores e estráganseme moitas veces. Por iso veño aquí ao balneario- dixo a fada.
-Aquí non hai ningún balneario- respondeu Diego.
A fada soltou unhas cantas risas e dixo -É que aquí non hai camelias brancas?
-Hiiiii!- dixo Iago querendo dicir si. Custáballe dicir ben as palabras.
-A miña avoa ten moitas- dixo Diego
-Pois nas camelias está o balneario- respondeu a fada. -Nunca vistes o balneario das fadas?
-Mo- dixo Iago querendo dicir non.
-Ben, explicaréivolo. Entre as camelias brancas quedan trocitos de nube que se converten en pingas de auga. Esas pingas de auga son lagos de auga amornada cando lles dá un raio de sol. Alí metémonos as fadas, nadamos e deixámonos curar nas súas augas. Cando saímos as nosas ás xa están totalmente recuperadas. Logo durmímonos xusto no medio dunha camelia branca e recuperamos a cor. Por iso as fadas brancas vimos a este balneario sempre.-
Iago e Diego saíron correndo.
-¡Avoa Cris!, ¡avoa Cris!... ¡Hai unha fada branca nas camelias!, ¡é verdade! tes que vir vela-
A avoa sen inmutarse dixo -ah, si, xa sei, adoitan vir ao balneario.-
-Avoa, por que nunca nos contaches que viñan aquí as fadas?-
-Esas cousas non se contan, esas cousas hai que miralas.-

Dedicado á nosa amiga e boa estrela Fada Branca.
A. Cris.

Cuentos de camelias y otros relatos creados por A,Cris

3 comentarios:

Fada Branca dijo...

Estoulle moi agradecida Dona Cris, é verdadeirmente precioso. Grazas

Lapis-vermello dijo...

Si e que a nosa fada é marabillosa. Moitos saúdos

paideleo dijo...

Precioso conto para unha fada preciosa.